تفاوت بین کارآفرین سازمانی و کارآفرین فردی چیست؟

در دنیای کسب‌و‌کار دائما از اصطلاحات کارآفرین و کارآفرین سازمانی استفاده می‌شود. بسیاری این اصطلاحات را به جای یکدیگر استفاده می‌کنند؛ زیرا فکر می‌کنند که هر دو یک معنی دارند. اما باید گفت که میان این دو تفاوت وجود دارد. کارآفرین به فردی اطلاق می‌شود که خودش بر اساس مفهوم یا ایده‌ی مورد نظر خود کسب‌و‌کارش را راه می‌اندازد، اما کارآفرین کارمندی است که در محدوده‌ی سازمان خود به نوآوری دست می‌زند. در ادامه به تفاوت‌های مهم میان کارآفرینی و سازمانی می‌پردازیم.

تعریف کارآفرین

کارآفرین سازمانی شخصی است که برای راه‌اندازی یک کسب‌و‌کار ایده‌ای در ذهن دارد و تمام ریسک‌های آن را می‌پذیرد. هدف او این است که نه تنها تولید محصول یا ارائه‌ی خدمت مورد نظر خود را محقق کند بلکه آنها را به محصولات و خدماتی بدل سازد که نیاز شدیدی به آنها دیده می‌شود. او کسی است که:

• مفهومی تازه را بنیان می‌گذارد و در آن نوآوری می‌کند
• فرصت‌ها را شناسایی می‌کند و از آنها بهره می‌گیرد
• منابعی از قبیل نیروی انسانی، مواد اولیه، ماشین‌آلات و سرمایه را سازماندهی می‌کند
• اقدامات مناسبی اتخاذ می‌نماید
• با ریسک‌ها و عدم قطعیت‌ها رو در رو می‌شود
• یک شرکت استارتاپ تشکیل می‌دهد
• به محصول یا خدمت خود ارزش می‌افزاید

تعریف کارآفرین سازمانی

کارآفرین سازمانی، کارمند یک سازمان بزرگ است که اختیار دارد تا با هدف تبدیل کردن سازمان به یک شرکت موفق در محصولات، خدمات و پروژه‌های شرکت نوآوری و خلاقیت ایجاد کند و فرایندها، جریان‌های کاری و سیستم‌های سازمان را مجددا طراحی کند. کارآفرین سازمانی به تغییر عقیده دارد و از شکست نمی‌ترسد، او با بهره‌گیری از منابع سازمانی ایده‌های جدید را کشف می‌کند، به دنبال فرصت‌هایی است که بتواند با ریسک کردن به کل سازمان منفعت برساند و برای بهبود عملکرد و سودآوری به ترویج نوآوری می‌پردازد. کار بسیار چالش‌برانگیز است؛ بنابراین آنها با توجه به عملکرد خود از طرف سازمان مورد تقدیر قرار می‌گیرند و پاداش دریافت می‌کنند.

تفاوت‌های اساسی بین کارآفرین و کارآفرین سازمانی

وجوه تمایز کارآفرین و سازمانی عبارتند از:

۱. کارآفرین به شخصی گفته می‌شود که با در ذهن داشتن یک مفهوم یا ایده‌ی نوآورانه، یک کسب‌و‌کار جدید راه‌اندازی می‌کند. اما به کارمند یک سازمان که اختیار ایجاد نوآوری در محصول، خدمت، فرایند، سیستم و غیره را برعهده دارد کارآفرین سازمانی می‌گویند.

۲. طبیعت فعالیت کارآفرین، شهودی است در حالی که، ترمیمی است.

۳. کارآفرین از منابع شخصی مثل نیروی انسانی، ماشین‌آلات، پول و غیره استفاده می‌کند. در حالی که، منابع از قبل آماده هستند و توسط شرکت تامین می‌شوند.

۴. کارآفرین خود به تامین سرمایه می‌پردازد. بر خلاف او، کارآفرین سازمانی نیازی به تامین مالی فعالیت‌های خود نمی‌بیند چرا که شرکت تامین‌کننده‌ی سرمایه‌ی مورد نیاز کارآفرین سازمانی است.

۵. کارآفرین در یک شرکت تازه‌تاسیس کار می‌کند. اما در طرف دیگر، بخشی از یک سازمان موجود است.

۶. کارآفرین رئیس خودش است؛ بنابراین در اتخاذ تصمیم مستقل عمل می‌کند. اما در مقابل، کارآفرین سازمانی کسی است که برای سازمان کار می‌کند و نمی‌تواند مستقل از سازمان خود تصمیم بگیرد.

منبع: آکادمی بال پرواز